دوازده مربی در دوازده سال

مربیگری در رئال،ماموریت غیرممکن

---

مربیان رئال، هر دستاوردی هم داشته باشند، باز هم خوب به نظر نمی‌رسند.

سال 2003، ویسنته دل بوسکه پس از 3 سال و نیم حضور در تیم و کسب دو قهرمانی در چمپیونزلیگ، 2 قهرمانی لالیگا، یک سوپرکاپ اروپا و یک قهرمانی جهان اخراج شد.سپیدپوشان دو روز قبل از اخراج او قهرمان لیگ شده بودند ولی پیام کاملا روشن بود. چمپیونزلیگ ماموریت اصلی رئال بود و عدم موفقیت در کسب آن، یک شکست برای رئال محسوب می‌شد، حال با اینکه در رقابت‌های داخلی سپیدپوشان قهرمان شده بودند.

پس از دو قهرمانی به همراه آث میلان در سال‌های 2003 و 2007، آنچلوتی بزرگترین دستاورد را برای رئال به ارمغان آورد. او جام دهم را برای فلورنتینو پرز کسب کرد ولی رئیس باشگاه، اعتماد زیادی به سرمربی ایتالیایی نداشت. وقتی رئال و مربی اش وارد لیسبون شدند، آنچلوتی در حال سقوط بود. بازی طوری پیش رفت که همه چیز به اخراج او منتهی می‌شد و به نظر رئال فینال را نمی‌برد ولی او پاسخی محکم داشت.

او در فصل اولش، کوپا دل ری، چمپیونزلیگ، سوپرکاپ اروپا و جام باشگاه‌های جهان را به دست آورد. در فصل دوم، 22 پیروزی پیاپی کسب کرد و به نظر ثبات را به رئال برگردانده بود. ولی در یک چشم به هم زدن، آنچلوتی دیگر سرمربی رئال نیست. او روز دوشنبه، پس از اینکه نتوانست جامی در این فصل بدست آورد، اخراج شد. 4 جام فوق‌العاده در دو سال برای پرز کافی نبود.

به نظر می‌رسد در زمان دلبوسکه نیز، کسب قهرمانی اسپانیا به همراه زیدان، رونالدو، کارلوس و فیگو کافی نبود و در مورد آنچلوتی نیز با حضور بازیکنانی مثل رونالدو، گرت بیل و خامس رودریگس، همین روند تکرار شد. با اینکه آنچلوتی باید تغییراتی در دفاع تیم ایجاد می‌کرد ولی به نظر می‌رسد که او دقیقا همان اسباب بازی زیبایی است که پرز در برنابئو به آن نیاز داشت و یک عروسک زیبا از دید پرز، روی خط حمله و هافبک کار می‌کند. همه نوع بهانه‌ای برای زیر سوال بردن تناسب آنچلوتی با حضور در مادرید به کار برده شد. حتی گفته شد که او به اندازه ی کافی برای رئال قدرتمند نبود. او انسان ملایمی بود ولی همانطور که خودش در یک کنفرانس خبری گفت، "این انسان ملایم، تا به حال 3 بار قهرمان چمپیونزلیگ شده است."

مردم در مقابل صحبت‌‌ها و دلایلی که برای افت تیم مطرح می‌شود، خیلی زودباور هستند و همه فراموش می‌کنند که هیچکس در فوتبال، نمی‌تواند تمام بازی‌های فصل را با پیروزی پشت سر بگذارد. آنچلوتی در آمار درصد برد، دومین رکورد را در تاریخ رئال مادرید دارد و در 75% بازی ها به پیروزی رسیده است، حتی بالاتر از مورینیو.

شاید او زودتر می‌رفت ولی کارنامه ی او به حدی درخشان بود که اخراجش در تابستان سال گذشته کاملا غیرمنطقی بود. و پس از 22 پیروزی پیاپی، او به عنوان یک مربی فوق‌العاده شناخته می‌شد. وقتی رئال دچار افت شد و پس از 22 پیروزی پیاپی، روند سقوط پیش گرفت، پرز به دنبال راه جدیدی برای کمک کردن به تیم و مربی اش نگشت، فقط تصمیم گرفت که مثل گذشته، از شر او راحت شود.

مدل مدیریت رئال ثباتی در پی ندارد و جانشین آنچلوتی، دوازدهمین مربی است که رئال از سال 2003 با اخراج دلبوسکه به خدمت گرفته است. مربی جدید، در حالی قرارداد امضا می‌کند که می‌داند قراردادش ارزش خاصی ندارد.پرز مربی‌های بزرگ را به خدمت می‌گیرد و پس از یک اشتباه ، آنها را از تیم اخراج می‌کند و این رئال است که در نهایت، متضرر خواهد شد.